Inmiddels is het nog maar een paar weken voordat ik de 40 weken bereik. Het duurt niet lang meer of ik kan mijn kindje eindelijk ontmoeten. Natuurlijk kijk ik er naar uit om te gaan bevallen, maar ik moet toegeven dat ik er best een beetje gespannen voor ben. Ik heb namelijk geen idee wanneer de baby zich zal aankondigen en of alles goed zal gaan. Toch besef ik me wel dat de zwangerschap dan is afgelopen. Aan de ene kant kijk ik er naar uit om mijn oude lichaam weer terug te krijgen, maar aan de andere kant ga ik die bewegingen in mijn buik wel missen. Een lange tijd heb ik toegeleefd naar de komst van dit kindje en dan is dat ineens voorbij. Als ik terug kijk op mijn zwangerschap ben ik erg tevreden. Het eerste trimester heb ik tot nu toe nog als zwaarst ervaren. Ik was namelijk ontzettend moe en dat was best lastig met Thijmen erbij. Tijdens het tweede trimester genoot ik van de zwangerschap. Ik begon de baby goed te voelen, mijn buik zat nog niet in de weg en we kwamen erachter of we een zoon of dochter zouden krijgen. Ik voelde mij echt een stuk beter dan in het eerste trimester en dat zorgde ervoor dat ik echt kon genieten. Inmiddels loop ik tegen het einde van de zwangerschap aan en daarmee ook tegen het einde van het derde trimester. In dit artikel zal ik jullie vertellen hoe dit laatste trimester tot nu toe is verlopen.
Mijn doelen.
Ik voelde me aan het begin van dit trimester erg goed. Ik had nog veel energie en had ook nog veel plannen voor de komende tijd. Naast dat mijn plan was om het hele huis schoon te gaan maken, had ik een ander plan om nog zoveel mogelijk te doen voor mijn studie. Ik moet zeggen dat ik de lat voor mezelf wel hoog heb gelegd als het gaat om doelen die ik gehaald wou hebben voor de bevalling. Ik heb mezelf gedwongen om alles te doen wat ik wou doen en het resultaat is goed. Ik ben tevreden met wat ik heb bereikt. Toch was het voor mijn lichaam denk ik iets minder prettig dat ik zoveel deed. Ik heb veel last gehad van harde buiken en mijn heupen. Af en toe kon ik amper meer lopen, omdat ik zoveel had gedaan.
De babyuitzet klaarzetten.
Het allerleukste aan dit trimester vond ik toch wel het klaar zetten van de spullen. Julian en ik hebben met 35 weken zwangerschap een dag gewerkt in huis om alles klaar te zetten voor de baby. Julian heeft bijvoorbeeld de commode en box in elkaar gezet, terwijl ik al het speelgoed heb uitgezocht en de kasten heb schoongemaakt. Afgelopen zaterdag hebben we alles echt afgemaakt en opgeruimd. Ons huis en wijzelf zijn daardoor nu dan ook echt klaar voor de komst van de baby.
Het besef bij Thijmen.
Thijmen begon dit trimester ook steeds meer te beseffen dat er iets gaat gebeuren. Doordat ik een dikke buik heb en wij alle spullen hebben klaar gezet, heeft Thijmen door dat er iets veranderd. Ook hebben wij het natuurlijk steeds over de baby, wat Thijmen ook meekrijgt. Het besef dat er echt een baby in mijn buik zit, heeft hij niet. Daar is hij nog wel te jong voor.
De bewegingen van de baby.
Ik merkte dat de baby in dit trimester anders ging bewegen. Het ging van schopjes naar ledematen die ik door mijn buik voelde gaan. Ik voel de baby sinds een paar weken ook niet meer draaien. Daar is de ruimte die de baby nog heeft in mijn buik te klein voor. De bewegingen van de baby zijn op dit moment niet altijd even prettig. Af en toe heb ik echt het gevoel dat de baby door mijn buik naar buiten komt. Ook kan de baby behoorlijk tegen mijn blaas aan duwen. Toch blijft het natuurlijk bijzonder als de baby beweegt.
De tijd.
Het derde trimester is denk ik het snelst van alle trimesters gegaan. Dat komt denk ik doordat ik heel veel dingen nog gepland had staan. Ik ben bijvoorbeeld nog een week op vakantie geweest en mijn ouders hielden nog een feest. Ik heb in dit trimester echt naar elke gebeurtenis toegeleefd en niet zo zeer naar het einde van de zwangerschap. Dit deed ik bij Thijmen wel, waardoor de tijd niet heel snel ging.
De groei-echo's.
Ik heb de afgelopen weken nog twee echo's gehad om te kijken of de baby goed groeide. Normaal is de 20-wekenecho de laatste echo, maar bij mij niet. Door mijn ondergewicht kreeg ik deze twee extra echo's om er zeker van te zijn dat de baby niet te klein was. Gelukkig waren de echo's goed en was het voor mij alleen maar een extra momentje om naar de baby te kunnen kijken.
Ik moet nog een paar weekjes tot dat ik uitgerekend ben, maar in principe kan het eigenlijk elk moment gebeuren. Ik ben heel benieuwd of ik net als bij Thijmen over de veertig weken heen ga. In ieder geval ga ik de tijd dat de baby nog in mijn buik zit, genieten van mijn rust.
Reactie schrijven