De afgelopen tijd heb ik mijn verhaal verteld, maar nu wil ik ook andere tienermoeders hun ervaringen laten vertellen. Hiermee wil ik laten zien dat wij niet alleen tienermoeders zijn, maar vooral ook gewoon moeders. Wij zijn jong, maar ook wij nemen ons verantwoordelijkheid over ons kind zoals een 30-jarige moeder dat doet. Ik wil aanstaande tienermoeders laten zien dat het moederschap het allemaal waard is!
Vandaag het verhaal van Ilse. Zij werd op zeventien jarige leeftijd zwanger. Tegenwoordig werkt ze hard voor de toekomst van haar en haar dochter (Emily).
Haiihaii, mijn naam is Ilse en ben een trotse moeder van mijn dochter Emily. Ik was 17 toen ik zwanger raakte van mijn dochter en ik was ook 17 toen ik beviel van haar. Toen ik erachter kwam dat ik zwanger was belde ik gelijk mijn beste vriendin en die kwam gelijk en samen hebben we gewacht op mijn moeder om het te vertellen. Mijn moeder reageerde super rustig, en zei gelijk; ‘ ik sta achter jouw keuze, maar je gaat eerst naar de dokter om te praten over hoe jij het voor je ziet, financieel en met je relatie, maar ik sta achter jouw keuze.’ Ik krijg nu ook veel steun van haar waar ik echt blij mee ben!
De reacties van buitenaf daar heb ik niet zoveel op gelet, ik heb niet echt negatieve reacties ontvangen gelukkig. Wel dat mensen me heel erg aankeken wat ik soms wel vervelend vond. Het voelde alsof ik een “lopende attractie” was. Ook ben ik een aantal “vrienden” kwijt geraakt en nooit meer wat van gehoord. Ik heb een super fijne zwangerschap gehad. Vanaf week 13 tot en met week 18/20 heb ik wel erg last gehad van misselijkheid en veel spugen. Daarna heb ik echt genoten van de zwangerschap.
De bevalling.
Op 21 februari om 05:45 braken mijn vliezen in bed, ik heb toen mijn moeder wakker gemaakt die even later de verloskundige belde en ik ging douchen. Vanaf dat moment ging het mega snel. De weeën kwamen steeds vaker na elkaar. Toen besloten we toch maar de verloskundige weer te bellen en die kwam. Ze ging voelen hoeveel cm ontsluiting ik had en ik had toen al 7 cm ontsluiting! Op dat moment werd ik super zenuwachtig, want ik wou graag in het ziekenhuis bevallen. Met hoge snelheid zijn we naar het ziekenhuis gereden en toen ik daar aan kwam zat ik al bijna op 9 cm ontsluiting. Te laat voor pijnstilling. Toen ik mocht persen, was ik de pijn alweer vergeten en na een paar keer persen was ze er al! Het heeft maar 18 minuten geduurd.
Ik had toen een relatie met haar vader. Toen ze een maand of 3/4 was heb ik besloten bij hem weg te gaan, omdat hij er totaal niet klaar voor was en niet bereid was om te veranderen. Hij ziet zijn dochter 1 keer in de 2 weken met mijn toezicht erbij. Ik ben en blijf erbij omdat ik het niet vertrouw. Ik krijg nu nog niet echt steun van zijn kant of familie.
Een makkelijke baby.
Met mijn dochter gaat het super goed, het is een super vrolijk en tevreden meisje wat bijna nooit huilt! Ben super blij met haar en mega trots op haar! Met mij gaat het ook goed. Ik heb het wel druk. Ik ben 6 dagen in de week onderweg voor school, stage of werk. Ondanks de drukte gaat het goed en red ik me prima met haar! Het moederschap vind ik zeker niet makkelijk ook omdat ik nog school, stage en werk er bij heb, maar het scheelt enorm dat mijn dochter een zeer makkelijke, tevreden en vrolijke baby is. Ze maakt je dag met 1 klein lachje gelijk weer goed! Ook vind ik het fijn, dat mijn familie voor me klaar staat en mijn vrienden!
Wat zou je andere tienermoeders of tienervaders mee willen geven?
Ook al zit je er eventjes doorheen of wil je kindje niet slapen 's nachts, blijf volhouden, blijf rustig en doe je ding! Je kindje kan er niks aan doen. En geniet vooral veel en blijf ook wat voor jezelf doen!
Reactie schrijven